Nadat iedereen weer veilig terug gekomen is uit het ziekenhuis, zijn we wel toe aan een weekend relaxen. We gaan op zaterdag naar Sodwana Bay, een heerlijk strand; wit zand-groene duinen-helderblauw water.
En warm! Ik heb nog nooit in zo warm water gezwommen. Ik wil nooit meer naar ons Noordzeestrand, ik ben voor mijn leven verpest.
Wederom tref ik een dag waarop de branding heel rustig is, maar ik kan toch experimenteren met het onderwaterhuis. Het water is kristalhelder.
Op zondag hebben we een meidendag en gaan met zijn vieren naar Saint Lucia. Lunchen, zonnen, shoppen en een terrasje pakken.
's Avonds om 8 uur worden we opgehaald voor een nachtelijke gamedrive. We zien dieren die we overdag al zagen, zoals de buffel, impala en kudu, maar ook dieren die 's nachts actief zijn, zoals een aantal genets, bushbabies, een uil, hyena en bushpig. Onze gids laat een baby kameleon zien en vertelt ons van alles over het nachtelijk bushleven.
We rijden richting Cape Vidal, waar we op zoek gaan naar schildpadden. Jonkies die net uit het ei komen of juist moeders die het strand opkomen om eieren te leggen. Helaas, we hebben geen geluk. We zien een dode schildpad, aangevallen door een haai en die nu door de krabben opgegeten wordt en we zien een vers gelegd nest, maar geen levende schildpad. Het is ook zonder een prachtige tocht, een flinke wandeling over het strand en we zitten gezellig met een drankje te genieten van het ruisen van de zee. We komen 's nachts om half drie moe en voldaan terug.
Ik leer hier veel bijzondere mensen kennen, mensen met passie voor hun werk, voor de natuur en voor het land. Mensen die geld links laten liggen en gaan waar hun hart ligt.
Aan het einde van de middag gaan we op olifantenjacht, de camera's in de aanslag. Terwijl we hun verse sporen volgen, verse mest, voetafdrukken en uitgerukte bomen, komt eerst een leeuwin op ons pad. We zien haar een groepje impala's besluipen, die absoluut geen idee hebben dat ze maar een paar meter van hun verwijderd is. We wachten gespannen af of ze haar jacht af maakt, maar helaas. Opeens krijgt ze iets anders in het vizier en zien haar in de bosjes verdwijnen.
Geeft niks, onze opdracht is olifant.
En die vinden we. In overvloed. Eerst zien we twee jonge mannetjes die op een paar meter afstand bomen aan het uittrekken zijn. We weten allemaal dat olifanten sterk zijn, maar tsjongejonge, wat maakt het een indruk!
Even later komen we de kudde wijfjes tegen met drie hele jonge jonkies. Vertederend met hun wiebelende slurfjes en lijfjes die amper boven het hoge gras uitkomen. Een van de pubers is erg nieuwsgierig naar ons en komt poolshoogte nemen. Hij staat op armlengte van ons met zijn oren te flapperen en horen hem vriendelijk rommelen.
Dat in tegenstelling tot de grote volwassen man die we op de terugweg tegenkomen. Als we aan komen rijden staat hij heel relaxed en we kunnen hem een tijdje bekijken. En dan opeens, in een fractie van een seconde wordt hij boos en valt aan. Verbazingwekkend hoe snel zo'n groot dier is.
Gelukkig loopt de motor van onze auto nog steeds en kunnen we snel wegkomen. De olifant staakt zijn achtervolging en kijkt ons gefrustreerd achterna.
Gelukkig hebben we wat we nodig hebben en mogen we morgen op luipaardjacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten